🔲🔲🔲🔲 1 როცა ტყდებოდა ეს ალვის ხე თვალი დავხუჭე და ბნელ ხეობას ჩავუხერგე ვიწრო ბილიკი, მერე კი შიშმა როცა ხველით გული იჯერა სათავე ვნახე ნაკადულის,
⬛⬛⬛⬛ სიზმარი3,1415926535 ჩემი სხეული, ეს ობისფერი, ქვა მატერია “ბინდისფერია სოფელი, უფროდაუფრო ბინდდება,”არის ფიქცია, არის მიზეზი სიკვდილისა “რა არის ჩვენი სიცოცხლე, ჩიტივით გაგვიფრინდება,”მე კი საკვების –
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ შენ გინდა შეეხო ჩემს სხეულს სწრაფადდა კბილებით დაეუფლო ჩემს მოღერებულ ყელს,მაგრამ მე ვამჯობინებ წასვლას მასთან,ვინც ნელა მადებს ლოყას ლოყაზე დამეუბნება, რომ
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ რასაც მივხვდებით ბოლოს. 1.ყველას სახელი შეეცვლება, რაც შენ შეარქვი,გრძელი გზის ბოლოს, სადაც ნახავ ოკეანეებსდა შენს თვალებში შუქურები, მოკიმარენი,აენთებიან. მიაშურებ წყლის შესაცნობად,დედამიწაზე,
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ მე ვცხოვრობ ამ ქალაქში !უფრო ხშირად გაუმეორე ეს შენს თავს –აქ ჩემი არაფერია !ეს გათავისუფლებს პასუხისმგებლობისა დაშიშისგან !კარლო კაჭარავა 1992 წ.
ლოცვა ჰერმესისადმი ირაკლი ყოლბაიას თარგმანი ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ჰერმეს, ჯვარედინი ჯოხების, ჯვარედინი არსებობის ღმერთო, დაიცავ ეს ფეხები რომლებსაც გიძღვნი. წარმოსახვა სინამდვილის საოცრებაა, და მე
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ გუნა (სარწმუნო ნაყოფი) რბილი ქვიშის ლურჯ ზედაპირზე მდუმარედ შემომდგარმა იგრძნო, რომ ყველაფერი მასში იყო და ყველაფერი იქ იყო, სადაც თვითონ იყო.
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ მე ვერ ვახერხებ შევხედო მათ სახეში. კეფიდან ეზრდებათ წითელი ხავერდი. ჯგუფურად მიუყვებიან ქუჩებს გზად ერთმანეთის ენებს კბენენ. მათ უერთდება გრძელკიდურა სინორჩე.
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ კეროლაინ ხეები სხეულებს გვანან..არაფერია ახალი ამ შეგრძნებაში, მაგრამ ვხედავ მათი ხელებიროგორ ამოძრავებს ლპობას თოკებზე, რომელიც დიდი ხნის წინჩემს კისერს გაეპარადა ვფიქრობ,
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ იქ, ოთახში ვიღაც არის. გადის, გამოდის, შემდეგ ჯდება, სკამის საზურგეზე ხელს დებს, ფიქრობს… შფოთავს… დგება და ისევ ფანჯარას უყურებს. არავინაა